In 1821 liet de Heer van Herinckhave de windmolen “Grobbemöl” bouwen aan de Ootmarsumseweg in Fleringen. Hij deed dit omdat de watermolen bij zijn kasteel onvoldoende water kreeg om te kunnen malen. In 1844 brandde de houten molen geheel af. De Heer besloot toen om een nieuwe ronde stenen molen te laten bouwen op een kunstmatige verhoging. Dit was noodzakelijk, omdat de bebossing te hoog was geworden. De metselwijze van de romp is zeer uitzonderlijk en maakt deze molen onmiskenbaar.
Ten tijde van de bouw was de naam van deze molen de “Grobbemöl” maar tegenwoordig wordt vaak de naam “Frielinkmolen” gebruikt. De molen van Frielink is een koren- en pelmolen.
In het jaar 1916 werden de buitenbezittingen van het Herinckhave verkocht. De toenmalige huurder-molenaar I. Vrielink kocht de molen. Hij heeft er tot 1931 op kunnen werken. Na zijn dood beheerden zijn broer Bernard en zoon Jan de molen. In 1936 werden de zeilen voorgoed opgerold. De familie Vrielink verkocht de molen in 1937 om van de opbrengst, 500 gulden, een bakkerij te laten bouwen.
De nieuwe eigenaar werd de wolfabrikant Ten Bos uit Almelo. Hij liet de reeds vervallen molen restaureren.
In 1954 schonk Ten Bos de molen aan de gemeente Tubbergen, die de molen weer liet restaureren door de molenmaker Bisschop uit Dalfsen. Door stilstand raakte de molen in verval en zo was het in 1975 weer noodzakelijk om de molen te laten restaureren en sindsdien draait de molen weer regelmatig.
In september 2009 is wederom begonnen met een nieuwe restauratie. De beide spruiten waren aan vervanging toe. De roeden zijn vervangen en geverfd. Er moest ook veel aan de stenen romp gedaan worden, zoals het opnieuw invoegen met elastische voegsel. Aan de dragende spanten in de kap en aan de balklagen in het molenlichaam moest veel gebeuren.
Sinds 2021 is het Landschap Overijssel de nieuwe eigenaar.
